|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Με κατάνυξη εορτάστηκε η Ιερά Μνήμη του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ματθαίου στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στο χώρο των εκπαιδευτηρίων Χαλανδρίου.
Στον όρθρο Χοροστάτησε και στην Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο εκ των διδασκόντων της σχολής Πανιερώτατος Μητροπολίτης Διαυλείας κ. Αλέξιος με συλλειτουργούς Ιερείς παλαιούς Ριζαρείτες, συγγενείς και πνευματικούς των σπουδαστών.
Τους χορούς δεξιά και αριστερά στελέχωσαν αντιστοίχως οι σπουδαστές και σπουδάστριες της Σχολής, οι οποίοι απέδωσαν με άριστο τρόπο τα ψαλλόμενα, με την καθοδήγηση των καθηγητών τους.
Κατά τη Θεία Λειτουργία, τηρουμένης της Ιεράς Παραδόσεως της Σχολής, έλαβε χώρα η Ρασοφορία όλων των νεοεισαχθέντων, προς τους οποίους ο Αρχιερεύς απηύθυνε λόγους παραινετικούς τονίσας ότι, και εάν ακόμη η Σχολή δεν έχει δυστυχώς την μορφή Ιερατικής Σχολής, που είχε κατά του ένδοξο παρελθόν της, σήμερα, σε πείσμα των χαλεπών καιρών, πρέπει να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Μπορεί να μη γίνουν όλοι Ιερείς, όπως ευγενώς οραματίσθηκαν οι κτήτορες και ευεργέτες του Έθνους Μάνθος και Γεώργιος, αλλά πρέπει να σταθούν αντάξιοι της λαμπράς παραδόσεως και της μεγάλης ευεργεσίας αυτής να ευρίσκονται στον Ιερό χώρο της Σχολής και να αντλήσουν αξίες, ιδανικά και αρχές, βάσει των οποίων θα καταστούν είτε άξιοι Λειτουργοί του Ιερού Θυσιαστηρίου είτε, ως έχοντες και κατέχοντες την γενικήν Ιερωσύνην, πολύτιμα και ενεργά στελέχη της Εκκλησίας του Χριστού και της Κοινωνίας μας.
Τους προέτρεψε δε μαζί με την επιμέλεια στα μαθήματά τους να μη λησμονούν τα Ιερά Γράμματα, τα κείμενα των Πατέρων και τη Βυζαντινή μας Μουσική.
Τέλος χρησιμοποιώντας την παρομοίωση της νοητής Νηός της Εκκλησίας, η οποία κλυδωνίζεται μεν, κατά τους Αγίους Πατέρες, αλλ’ ουδέποτε καταποντίζεται, ετόνισε ότι σε τούτο το Καράβι της Ριζαρείου Σχολής καπετάνιος είναι ο Κύριός μας και μηχανικός του ο Άγιος Νεκτάριος, δια τούτο τον λόγο, όσο ατελείς κι αν είμαστε εμείς το πλήρωμά του, όσα σφάλματα και εάν εκάναμε, που εκόστισαν στη Σχολή και τον ακραιφνώς Ιερατικό χαρακτήρα της, δεν πρέπει να απογοητευόμεθα, αλλά αντιθέτως να οπλιζόμεθα με θάρρος και υπομονή και οι νέοι κυρίως εις πείσμα των ιδικών μας λαθών να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να συνδράμουν στη διατήρηση του Εκκλησιαστικού χαρακτήρα της με το ήθος τους και την προσήλωσή τους στην μεγάλη παράδοσή της, πιστοί στις αξίες και τα ιδανικά των Ελληνορθοδόξων.
Επιλέγων ο Πανιερώτατος μετέφερε προς πάντας την αγάπη και τις πατρικές ευχές του Μακαριωτάτου Ποιμενάρχου μας Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου Β΄, που ιδιαιτέρως μεριμνά για την βελτιστοποίηση της ταλανιζομένης Εκκλησιαστικής μας εκπαιδεύσεως.
Στο τέλος εψάλησαν και τα μνημόσυνα των αειμνήστων αδελφών Μάνθου και Γεωργίου Ριζάρη και όλων των ευεργετών, καθηγητών και διευθυντών της Σχολής, ενώ εκ μέρους του Πολυμελούς Συμβουλίου χαιρετισμό απηύθυνε ο Πανεπιστημιακός Γλωσσολόγος κ. Χρ. Χαραλαμπάκης.
Ακολούθησε το παραδοσιακό κέρασμα προς τους γονείς και μαθητές και όλους του παρευρισκομένους.
